ناخرسندی

یه چیزایی هس که همیشه ذهنمو درگیر میکنه ، یه چیزی مثه نارضایتی از خیلی از مسائل زندگی!! که بعضی از اونا واقعیتهای زندگیه ولی ای کاش بتونم بخاطر مسائلی که همیشه هس ، ذهنمو درگیر نکنم... چند کلمه از حرفای این کتابه رو که جدیدا گرفتم مینویسم ، امیدوارم مورد استفاده قرار بگیره!!  

"مردم همیشه از همه چیز ناخرسندند.ناخرسندی یک عادت شده است.نه اینکه اگر آنان پول بیشتر ،خانه ای بزرگتر ،همسری مناسب تر ،فرزندانی بهتر یا شغلی ایده آل تر داشته باشند ،خرسند خواهند شد_ نه اینگونه نیست.هر چه هم داشته باشند،همچنان ناخرسند خواهند ماند.چه فقیر باشند چه ثروتمند ،همچنان ناخرسند خواهند ماند.

ناخرسندی یکی از عادت های ذهن است.ذهن زندگی خود را از راه آن می گذراند.طبیعت ذهن به گونه ای است که ممکن نیست خرسند شود.وقتی از این حقیقت آگاه شوی معجزه ای رخ می دهد. آن گاه می توانی ذهن را کنار بگذاری، زیرا ذهن،تو را هیچگاه خرسند نخواهد کرد. این در طبیعتش نیست.بنابراین تو در جست و جوی ناممکن هستی.

اگر دریابی چرا ناخرسند هستی، اگر برای ناخرسندی خود بهانه ای پیدا نکنی و آن را عمل ذهن بدانی ، آنگاه میتوانی خود را از آن کنار بکشی.این کار بسیار آسان است.فقط باید آن را ببینی.چون من این را می گویم به آن باور نکن.خودت باید آن را ببینی.

ذهنت را تماشا کن.به گذشته بنگر. بارها چنین پنداشته ای که اگر به چیزی معین دست یابی خرسند خواهی شد و تو به آن دست یافتی اما خرسند نشدی. بارها چنین شده است اما تو درس فرانگرفته ای. مردم بارها و بارها در یک گودال می افتند.

پس ذهنت و تمام خطرهایی که تو را گرفتار آنها می کند تماشا کن. برای ایجاد یک دگرگونی چیزی لازم نیست مگر به تماشا نشستن ذهن. و از راه این آگاهی ، همه چیز با پای خود خواهد آمد. به آرامی و بدون هیچ تلاشی."

پ.ن:دوس دارم نظرتونو در مورد این حرفا بشنوم!!!